Το σχέδιο για έναν διάδρομο 5.000 χλμ., ώστε να αναστραφεί η δραματική μείωση του πληθυσμού των εντόμων.
Μια νέα «λεωφόρος», χωρίς αυτοκίνητα, καταπράσινη και ευωδιαστή, βρίσκεται προ των πυλών στη Βρετανία για να τεθεί στην υπηρεσία των μελισσών, σύμφωνα με τους «Τάιμς» του Λονδίνου. Σε μια ύστατη προσπάθεια να αναστραφεί η επί δεκαετίες δραματική μείωση του πληθυσμού των μελισσών, οι βρετανικές Αρχές συζητούν πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να μετατρέψουν περίπου 5.000 χιλιόμετρα βοσκοτόπων στην πρώτη πλούσια σε αγριολούλουδα «λεωφόρο των μελισσών».
Το σχέδιο, το οποίο φέρει την αμέριστη υποστήριξη των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, θα υλοποιήσουν αγρότες εθελοντικά ή λαμβάνοντας επιδοτήσεις. Στόχος των διοργανωτών του προγράμματος είναι να δοθεί η δυνατότητα στις μέλισσες και ίσως σε μερικά ακόμη ζωτικής σημασίας έντομα - όπως οι σκόροι και οι λεγόμενες μύγες των λουλουδιών - να μεταναστεύουν σε όλη τη χώρα, αντί να περιορίζονται σε μικρά αγροτικά «μπαλώματα» κοντά στις πόλεις.
Τα πρώτα βήματα έχουν αρχίσει να γίνονται, έστω και αν το πρόγραμμα δεν έχει επισήμως πάρει το πράσινο φως. Η φιλανθρωπική οργάνωση Buglife, η οποία «σχεδίασε» τις γραμμές των μελισσών, έχει αρχίσει ήδη να προσλαμβάνει αγρότες στο Γιορκσάιρ. Εκεί, στη μεγαλύτερη πόλη της Βρετανίας, οι υπεύθυνοι του προγράμματος εκτιμούν ότι θα χρειαστούν περίπου 243.000 στρέμματα φυσικού περιβάλλοντος, εκ των οποίων αυτή τη στιγμή υπάρχουν οι 121.000.
Τα τελευταία 25 χρόνια, ο πληθυσμός των μελισσών στη Βρετανία έχει μειωθεί στο μισό, γεγονός το οποίο, σύμφωνα με αρκετούς μελισσοκόμους, έχει επιφέρει καταστρεπτική μείωση των κυψελών τους. Εκτός από την παραγωγή μελιού, οι μέλισσες και άλλα έντομα είναι ζωτικής σημασίας για την παραγωγικότητα πολλών και σημαντικών καλλιεργειών, λόγω του σημαντικού ρόλου τους στην επικονίαση. Περίπου το 90% των καλλιεργήσιμων τροφίμων και το 80% των αυτοφυών φυτών της Βρετανίας εκτιμάται ότι εξαρτώνται από την επικονίαση. Την ίδια ώρα, περισσότερο από το 60% των ειδών των επικονιαστών - περιλαμβανομένων της μέλισσας, της πεταλούδας, της μύγας των λουλουδιών και του σκόρου - βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση.
Η απώλεια ενδιαιτημάτων, διάφορες ασθένειες και η εντατική γεωργία αποτελούν τους σημαντικότερους εχθρούς των μελισσών. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι η χρήση κοινών φυτοφαρμάκων, γνωστών ως νεονικοτινοειδών, μπορεί να έχει παίξει κάποιο ρόλο - αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί από επίσημα χείλη. Σύμφωνα με μια έρευνα η οποία δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο, η έκθεση των εντόμων σε νεονικοτινοειδή επηρέασε την ικανότητα μάθησης των μελισσών ή συνέβαλε στο να ξεχνούν τη σχέση ανάμεσα στα αρώματα των λουλουδιών και στο νέκταρ.
«Αν χάσουμε πολλούς επικονιαστές μας, αυτομάτως έχουμε χάσει πολλές από τις επιλογές που έχουμε στη διατροφή μας. Οσο περισσότερους χάνουμε τόσο πιο απίθανο είναι να είμαστε σε θέση να τρεφόμαστε αποτελεσματικά», επισημαίνει ο Ματ Σάρντλοου, διευθύνων σύμβουλος της Buglife, ο οποίος παρουσίασε τα σχέδια της «λεωφόρου» πρόσφατα, σε συνεδρίαση της βρετανικής Κοινοβουλευτικής Υπηρεσίας Επιστήμης και Τεχνολογίας.
Ανάμεσα στους πιο θερμούς υποστηρικτές του προγράμματος περιλαμβάνεται ο Εντουαρντ Ντάβεϊ, ο βρετανός υπουργός Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ο οποίος έχει από καιρό εκφράσει την ανησυχία του για τη μείωση των μελισσών, καθώς και η βαρόνη Παρμίντερ, η εκπρόσωπος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών για περιβαλλοντικά θέματα στη Βουλή των Λόρδων.
Η στρατηγική
«Η κυβέρνηση διαμορφώνει μία ολοκληρωμένη στρατηγική για όλους τους επικονιαστές. Εως ότου αυτή ολοκληρωθεί όμως είναι σημαντικό να υποστηρίζονται έργα όπως “η λεωφόρος των μελισσών”», δήλωσε η βαρόνη Παρμίντερ
Πηγή:
Τα Νέα
