Φέτος χώρισα τα μελίσσια μου σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα 50 μελισσιών παρέμεινε στην Αττική και μεταφέρθηκε στους θυμαρότοπους. Εκεί οι μέλισσες συνέλλεξαν θυμαρίσιο μέλι μαζί με λίγο ανθόμελο από διάφορα άνθη που έδωσαν νέκταρ πρίν και κατά την διάρκεια της νεκταροέκκρισης του θυμαριού.
Ανθισμένο θυμάρι μπροστά σε κυψέλη. |
Μέλισσα συλλέγει νέκταρ από τα άνθη θυμαριού |
Η δεύτερη ομάδα, επίσης 50
μελισσιών, μεταφέρθηκε στην ορεινή Στερεά Ελλάδα, στα Βαρδούσια όρη, με σκοπό
να εκμεταλλευτεί τις ορεινές ανοιξιάτικες ανθοφορίες και την πολυπόθητη
μελιττωματοέκκριση του Ελάτου.
Ο τρύγος έγινε και στις δύο
ομάδες στο τέλος του Ιουλίου.
Αφού η ανθοφορία του θυμαριού τελείωσε και οι μέλισσες δεν έβρισκαν νέκταρ, ενδιαφέρονταν περισσότερο για την φύλαξη του μελιού, και μαζεύονται στην είσοδο της κυψέλης απειλώντας κάθε εισβολέα. |
Αμέσως μετά τον τρύγο τα μελίσσια μεταφέρθηκαν στην
πεδιάδα, να βρουν νέες ανθοφορίες για να αναπληρώσουν το μέλι που τους αφαίρεσα
και να ανασυνταχθούν προκειμένου να μεταφερθούν στην Βόρεια Εύβοια για πιθανή
μελιττωματοέκκριση του Πεύκου και νεκταροέκκριση της Ερείκης.
Μετά τον τρύγο όλα τα μελίσσια συγκεντρώθηκαν στην πεδιάδα της Λαμίας. |
Τα μέλια που πήρα λοιπόν φέτος
από τα μελίσσια μου είναι δύο ειδών: Το ένα είναι μέλι «Θυμαριού» της Αν. Αττικής, και το δεύτερο είναι μέλι «Ορεινών Δασών» από
Έλατο, Καστανιά και Ποικίλης Ορεινής Ανθοφορίας των Βαρδουσίων.
Εδώ βλέπουμε σφράγισμα κηρήθρας στον τρύγο ελάτου. Η διαφορά στο χρώμα του κεριού (καφέ - λευκό)οφείλεται στην ράτσα των μελισσών. Πάντως και το λευκό κερί σε λίγο καιρό σκουραίνει. |
Τα λευκά κεριά που φαίνονται κτισμένα επάνω στα πλαίσια δηλώνουν πώς στην περιοχή η νεκταροέκκριση ήταν ικανοποιητική. |
Μετά τον τρύγο πήγαμε να ξεδιψάσουμε στο ίδιο ποτάμι που πίνουν οι μέλισσές μου νερό, και ... |
... κάποιος μας παραφύλαγε ... ένας ποταμίσιος κάβουρας. Η φύση ακόμα αντιστέκεται ... |