 |
| Μέλισσα σε άνθος καστανιάς στα καστανοδάση των Βαρδουσίων. |
Αυτή είναι η πρώτη ερώτηση που συνήθως μου απευθύνει κάποιος, αμέσως μόλις μάθει ότι είμαι μελισσοκόμος. Ουσιαστικά η ερώτηση αυτή έχει δύο σκέλη:
1. Ποιο είναι το καλύτερο μέλι ως προς την γεύση, και
2. Ποιο είναι το καλύτερο μέλι ως προς την διατροφική του αξία.
Ως προς την γεύση λοιπόν, ισχύει όπως ακριβός το λέει και ο σοφός λαός … "κολοκυθόπιτα". Το θυμαρίσιο, το ελατίσιο και το μέλι ερείκης, θεωρούνται από το ευρύ κοινό τα πιο γευστικά μέλια. Επίσης το τσάι του βουνού, η άγρια μέντα και το περδικάκι, δίνουν μέλια ιδιαίτερης γεύσης και αρώματος, που όμως είναι δύσκολο να τα βρείτε στο εμπόριο,γιατί παράγονται σπάνια και σε μικρές ποσότητες.
Άλλοι προτιμούν τα όχι πολύ γλυκά μέλια και τα μέλια με ρωμαλέες γεύσεις όπως είναι της καστανιάς, της βελανιδιάς, του αρκουδοπούρναρου και του πεύκου, ή προτιμούν γενικά τα δασόμελα.
Οι γευσιγνώστες τα προτιμούν όλα, γιατί ξέρουν πως το κάθε μέλι τρώγεται με τον δικό του τρόπο: Άλλα μέλια τρώγονται καλύτερα στο ψωμί, άλλα με γιαούρτι και ξηρούς καρπούς, άλλα διαλυμένα στο γάλα, άλλα μπαίνουν στα γλυκά, άλλα περιχύνονται στα φρούτα και άλλα τρώγονται με το κουτάλι.
Ως προς την διατροφική αξία του μελιού, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Όλα τα μέλια που παράγει η μέλισσα είναι πολύ καλή τροφή για τον άνθρωπο, αλλά όμως και εδώ υπάρχει κάποια διαβάθμιση: Τα σκούρα δηλαδή και μεστά – πυκνά μέλια, είναι πιο "γεμάτα" από τα ανοικτόχρωμα και αραιά, κι αυτό γιατί είναι πλουσιότερα σε ιχνοστοιχεία. Δείτε εδώ και εδώ.
Ποιο μέλι είναι το καλύτερο λοιπόν; Ποια μέλια πρέπει να τρώω;
Μα φυσικά από όλα! Το κάθε μέλι έχει να μου δώσει γευστικά και διατροφικά κάτι δικό του.
